Was es sonst noch gibt > Bei uns Zuhause...

So werd bei uns gredt..... (Dialektbox)

<< < (3/63) > >>

Marielle:

Grieß Gott mittanad!  :) :) :)

Bei uns in da Oberpfalz schmatzt ma so mitannand. >:(

Homma heind wieda a so a Saauwetta!!

Es rengt scho wieda!

Sevus engane Frustrierte  Marielle

>:( >:( >:(
) ;)

PeacefulHeidi:
Moin Moin,

so een Schietwär hebbt wie de letzten Dage ok hatt. Hätt jümmers rägnt un vandagen schient dat uk nich bäter tu wärn. Dat ist näblig ohn Enn. :-\

Ick wull jo uk noch vertelln. Ick snack nich mehr din ganzen Dag platt. Dat hefft de mi all in Kinnergoarn afwänt. ??? Oaver miene Öllern un Grotöllern snackt noch so un manchmol ik. Dat schrieven un läsen is uk lichter. Wenn dat hören deist ist dat all veel schworer. ??? 8)

Noch een lüttjet Gedich för jo:

Umsünst

Von Adolf Woderich


De Minschen loopt,

De Minschen rennt,

As wenn jem Dag

Un Tied verbrennt.

Dat lett, as loopt

Se sülvst sik weg;

Un koomt dorbi

Mit gorniks trecht.

Se weet all sülvst nich

Wat se söökt –

As wenn de Angst

Jem drifft un stöökt.

De Unroh sitt jem

In’t Genick

Un all ehr Doon,

Dat hett keen Schick.

Un du – un du,

Löppst du ok mit?

Wat ji ok loopt,

De Dood hollt Schritt . . .

reserl:
I hob a boarisch Gedicht gfundn ;)



A D V E N T

von Wolfgang Ammer

Wenn da Pulverschnee mit seiner Pracht,
As Hoamatland zum Kunstwerk macht.
Da Mensch vom Gmüat her staader wird,
Am Obnd an Kachelofa eischürt.
De Kinder Wünsch ans Christkind stelln,
Erwartungsvoll de Tog scho zähln.


Wenn d Fenstastern wia Lichtorgln blitzn,
De Geldbeitl recht locker sitzn.
Da Mensch mehr isst, als a vatragt,
Se spaater mitm Abnehma plagt.
Wia varuckt durch alle Gschäfta rennt,
Se am Billigglühwein d Lippn vabrennt,
Dann is's Advent.

PeacefulHeidi:
Nu hebb ik all din halven Dag an dissen ollen Kasten to brocht. Hebb mi mit üm rumargert ohne Enn....  >:( Iss mi all tweemol afstört. Over nu will ik hier noch gau eene lüttje Geschicht vertelln un denn goah ik no Bett! Buten is dat allns witt und bannig kolt.

Een mojen Droom

Von Sebastian Schmidt, 9 J.

At ik mal van ene lange Radtour na Huus keem, weer ik so mööd, dat ik mi eerstmal so mit Tüüch up’t Bett leggen dee. Ik sleep aver foors in. Upmal reep dar een mien Naam. Ik keek hoch. Vör mien Bett stund so’n lüttjet Männeken. Bevör ik wat seggen kunn, fraag he mi: „Wenn du dree Wünsche free harrst, wat wullst du di denn wünschen?“ Ik wull just wat seggen, do waakde ik up.

Annern Dag föhrde ik na Oma un Opa. Ik vertell Oma den Droom. Se keek mi an un fraag: „Ja, un wat harrst du di denn wünscht?“ Ik överlegg ’n Ogenslag. Denn sä ik: „Weeßt du Oma, de Minschen wünscht sik jümmer datsülve: Freden, Gesundheit un een langet Leven.“ „Du hest recht“, sä Oma, „man schall sik wat wünschen, wat ok wahr weern kann.“ „Denn bruuk ik nich lang överleggen“, sä ik, „twee Wünsche wurrn mi ja al erfüllt, man över den drüdden mutt ik nadenken.“

„Nu weet ik’t“, sä ik na’n Ogenslag, „höör to: De eerste Wunsch is mien Arbeitsplatz in’e Warkstä van Opa. Den harr ik mi ok ja toeerst wünscht. Du weeßt doch, dat ik mi dar al vääl maakt heff, de Chinadschunke, dat Slödelschapp un noch vääl anner moje Saken. De twete Wunsch weern de Höhner. Nu heff ik ’n mojen Höhnerstall un fief Höhner, rebhuhnfarbige Italiener, de düchtig Eier leggen doot un mi ok al ’n paar Mark inbrocht hebbt. Wat will ik mehr. Ik wünsch mi, dat dat noch lang so blieven deit.“

Ptra:
moin PeacefulHeidi,
mensch, dien lütte Gschicht het mi bannig god gefalln! Ik denk wi schült hier een lüüte plattdütsche ek opmaken.

Petra-l

Navigation

[0] Themen-Index

[#] Nächste Seite

[*] Vorherige Sete